నేనూ, నా దేముడూ
1
చడీ చప్పుడూ లేకుండా నేనే
చక్కా వెళ్లి చక్కిలిగిలి పెట్టి వచ్చాను
నా దేముడు నవ్వుతున్నాడు
నవ్వులు నవ్వులు నవ్వులు గా
నా దేముడు పరవశిస్తున్నాడు
పువ్వులు పువ్వులు పువ్వులుగా
నా దేముడు పరిమలిస్తున్నాడు
2
నా దేముడు
తన బట్టలు పాపం
తనే ఉతుక్కుంటున్నాడు
ఈ రోజు నేను పునీతున్ని అవుతున్నాను
3
నా దేముడు
అమ్మమ్మ చెబుతూన్న పేదరాసి పెద్దమ్మ కథని
శ్రద్ధ గా ఆలకిస్తున్నాడు
ఈ రోజు నా దేముడు హాయిగా
ఆదమరచి నిదుర పోతాడు
4
నా దేముడు
హాయిగా కల గంటున్నాడు
ఆయన కలలోకి నేను అడుగు పెట్టాలి
ఆ హాయి నా పెదవులపై దరహాసమై వెలగాలి
ఆయన కలలోకి నేను అడుగు పెట్టాలి
ఆ హాయి నా పెదవులపై దరహాసమై వెలగాలి
నా దేముని కల సెలయేరులా సాగాలి
5
పాపం నా దేముడు
పదే పదే అలసిపోతున్నాడు
పదే పదే అలసిపోతున్నాడు
పసి పిల్లలు ప్రతి రోజూ
రాళ్ళు మోస్తూన్నారు
రాళ్ళు మోస్తూన్నారు
6
నా దేముడు
అశాంతితో అలమటిస్తున్నాడు
అయినదానికీ , కానిదానికీ నేను
ఆయనను అర్ధించటం మానివేశాను
ఆయనను అర్ధించటం మానివేశాను
7
నాట్యం చేస్తున్నాడు నా దేముడు
ఆయన చెవుల నిండా
పసిపాపల నవ్వుల పువ్వులు
8
నా దేముడు
క్షమాభిక్ష కోసం నా ప్రార్థన
ఆసక్తిగా ఆలకిస్తున్నాడు
నేనేమో మరికాసిని పాపాల కేసి
ఆబగా చూస్తున్నాను
9
నా దేముడు
అందరి పనులూ
అస్తమానం తనే చేస్తుంటాడు
మన పనులు మరెవరూ మనలా చేయనే లేరని
ప్రతీసారీ మనం ప్రగల్భాలు పలుకుతూనే ఉన్నాం
10
నా దేముడు అన్నీ తెలిసీ
అడుగుతున్నాడు నన్నే ప్రతిదీ
చెప్పేస్తూనే ఉంటాను ఏది అడిగినా
నాకు మాత్రమే తెలిసినట్టు
చెప్పేస్తూనే ఉంటాను ఏది అడిగినా
నాకు మాత్రమే తెలిసినట్టు
11
నా దేముడు నా ఇంటికి
ఎంచక్కా కిటికీలు బిగిస్తున్నాడు
ఇపుడు నా కళ్ళకు ఆకాశం
ఎంత స్పష్టంగా కనిపిస్తుందో !
12
ప్రతీ మెతుకు మీదా నా దేముడు
నా పేరును లిఖిస్తున్నాడు
నేను మాత్రం ఎప్పటిలాగానే
నా కష్టార్జితం అనే భ్రమతోనే సుఖిస్తున్నాను
నా కష్టార్జితం అనే భ్రమతోనే సుఖిస్తున్నాను
13
నా దేముడు అస్తమానం
నన్నే తలచు కుంటున్నాడు
నేనేమో నిత్యం సిగ్గుతో తల వంచుకుంటున్నాను
14
నిజానికి నేనూ - నా దేముడూ సయామీ కవలలం
నేనూ - నా దేముడూ నింగీ నేలలం
నేనూ - నా దేముడూ సృష్టి అనే నాణానికి బొమ్మా బొరుసులం
నేనూ- నా దేముడూ చీకటీ వెలుగులం
నేనూ - నా దేముడూ .....
నేనూ- నా దేముడూ చీకటీ వెలుగులం
నేనూ - నా దేముడూ .....
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteనేను – నా దేవుడు
ReplyDeleteఆటలు ఆడుకుంటూ,
పాటలు పాడుకుంటూ,
పేదరాశి పెద్దమ్మ కధలు వింటూ,
తెరలుతెరలుగా నవ్వుకుంటూ,
గగనంలో విహరిస్తూ,
నన్ను కూడా,
మీతో తిప్పుతున్నావా, ప్రభూ !
తలపులను తడుముతూ,
ఆసాతం నములుతూ,
సాగుతున్న ఆ కవిత్వాన్ని,
శాశ్వితంగా నాలో,
పుట్టుమచ్చై మిగిల్చావా, ప్రభూ!
ఎంత దయాహృదయం నీది, తండ్రీ !
నేన్నిక్కడ అక్షరాలు లిఖిస్తూ,
కవిత్వమని భ్రమిస్తూ,
అరమోడ్పు కన్నులతో ఆస్వాదిస్తుంటే,
పనిచేస్తున్న
పసిపిల్లల కష్టం చూసి,
అలసిపోయిన నా దేవుడు,
అక్కడ దుఃఖిస్తున్నాడు.
నేనేమి అర్ధించకపోయిన,
నన్ను తలుచుకొనే, నా దేవుడు.
these lines are from naakai, from blog 'BHASKAR'
thank you sir,
This comment has been removed by the author.
ReplyDeletemay i share this poem in my blog?
ReplyDelete